PIOTR ROGUCKI

Cisza w Białogardzie,

Smutek w Nieporęcie,

Co to będzie?

Zima minie, wiosna,

Przejdzie lato.

W niepamięci legnie rok.

Serce mnie nie boli,

Ręce ciągle zdolne

Do poświęceń.

Oczy trochę senne…

Wszystkie moje drogi

Wiodą w noc.

Nie boję się.

Nie było źle.

Całkiem było dobrze

I całkiem było pięknie

I nie będzie wstyd.

Cisza w Białogardzie

Tylko sączą się uparcie

Dźwięki mszy.

Nie boję się.

Nie było źle.

Kiedy Loki odchodził do nieba,

Mimo, że nie wszystko było zgodne z regulaminem,

Nie bałem się!

I gdybym wówczas był czarnoskórym Amerykaninem

Śpiewającym co niedziela pieśni gospel

Wyśpiewał bym Lokiemu swym wyćwiczonym barytonem,

Że nic, a nic nie martwię się o jego duszę,

Co w języku czarnoskórych barytonów brzmiało by mniej więcej tak;

I’m not afraid of your soul…